Wólka Nosowska jest to wieś w województwie
mazowieckim oddalona o 21 km od Białej Podlaskiej, przed reformą
administracyjną należała w latach 1975-1998 do województwa bialskopodlaskiego.
Udajemy się do Wólki Nosowskiej posiadłości niegdyś należącej do rodziny Wężyków, w której posiadanie weszli w wyniku wygranego procesu spadkowego, wraz z innymi przyległymi dobrami. Po drodze między Nosowem a Wólką Nosowską zwracamy uwagę na dość ciekawą kapliczkę przydrożną.
Na teren dworu prowadził
wjazd od strony południowej przez zachowaną do dnia dzisiejszego
bramę wykonaną z kamienia i cegły. Obecnie tuż za bramą znajduje
się współczesny budynek.
W Wólce Nosowskiej znajduje się dwór murowany z 1840 roku, otoczony resztkami parku krajobrazowego z XIX wieku.
Obecnie mocno
zdewastowany dworek nie posiada już swojego dawnego uroku a na
pozbawionych tynków murach widoczne są ślady dokonywanych licznych
zmian w jego konstrukcji, zapewne powstałych w okresie gdy był
zaadoptowany na potrzeby budynku szkolnego.
Jeszcze tylko od strony
zachodniej gdzie dworek był parterowy a zachowane filary stanowiły
dawniej kryty ganek, można zauważyć ślady jego dawnej świetności.
Za założyciela dworu w
Wólce Nosowskiej uważany jest Ignacy Wężyk. Niemniej jednak
wybudowanie w drugiej połowie XIX wieku zachowanego dworku w
kształcie obecnym przypisywane jest jednemu z trzech jego synów
Sewerynowi Kacprowi Wężykowi.
Widok na piętrową część
dworku od wschodu.
Dworek był
podpiwniczony o czym świadczą zachowane piwnice.
Po drugiej wojnie
światowej dworek został przejęty przez państwo, które przeznaczyło go
na szkołę podstawową. W takim przeznaczeniu był wykorzystywany
do drugiej połowy lat siedemdziesiątych. Z chwilą przeniesienia
szkoły podstawowej do nowo wybudowanego budynku nastąpiła szybko
postępująca dewastacja dworku.
Opuszczamy Wólkę
Nosowską kierując się drogą nr.698 w kierunku Konstantynowa chcąc
zobaczyć po drodze jeszcze dwie inne osobliwości. Ustawiony przy
trasie samolot Ts-11 „Iskra”, oraz komin dawnej cegielni Stasin
położonej przy dawnym szlaku kolejki wąskotorowej z Białej
Podlaskiej do Konstantynowa.
Źródła:
- „Słownik Geograficzny
Królestwa Polskiego I Innych Krajów Słowiańskich”
Wydany Pod Redakcyą Filipa Sulimierskiego i Bronisława Chlebowskiego i Władysława Walewskiego wyd. 1880.
- „Kronika Rodzinna”. Władysław Wężyk; Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1987.
- Własne Obserwacje i Ustalenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz