Obóz zagłady SS-Sonderkommando Belżec utworzony w ramach „Reinhard-Aktion” Niemcy założyli pod koniec 1941 roku.
Miejsce które wybrano na obóz zagłady położone było około pół kilometra na wschód od stacji kolejowej w Bełżcu, od której odchodziła bocznica kolejowa.
Obóz został zamknięty w grudniu 1942 roku. Kilka kolejnych miesięcy trwało zacieranie śladów zbrodni, rozebrano wszystkie budynki i urządzenia, a ciała pomordowanych zostały spalone, min na terenie obozu został posadzony las dla zatarcia śladów.
Obecnie znajduje się tu Pomnik Ofiar i Muzeum.
Lecz w latach powojennych miejsce byłego hitlerowskiego obozu w Bełżcu przez długi czas nie było w żaden sposób upamiętnione, aż do lat sześćdziesiątych. I chyba ten fragment tekstu wyryty na ścianie symbolicznego Ohla powinien mówić sam za siebie.
Na takich stosach Niemcy zacierając ślady palili ciała pomordowanych.
Gdy zobaczyłem to miejsce na początku miałem mieszane uczucia, ale po zwiedzeniu muzeum, a potem idąc tym wąskim korytarzem pomnika, w którym echem odbijał się każdy krok, pomyślałem sobie jak strasznie musiał się czuć człowiek, który wiedział, że idzie na pewną śmierć, (bo z całą pewnością wśród tysięcy zamordowanych, którym Niemcy wmawiali, że idą do łaźni byli tacy, którzy zdawali sobie sprawę z tego, co ich czeka). Dla nich każdy krok w kierunku komory gazowej musiał brzmieć właśnie tak jak to echo moich kroków w tym sztucznie stworzonym i zaprojektowanym korytarzu pomnika.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz